Her şeyimi, her şeyini, gururumu, yaptıklarını bir kenara bıraktım.. içimdeki sesin altında resmen ezildim.. Son bir kere daha bu sefer olabilir belki dedim. Toparlamaya başlıyorum zaten unutuyorum , ne kaybedebilirimdim ki başka... Kalmadı çünkü dipteydim zaten.. Bari çıkarken ellerimden tutup yardım edersin diye bekledim ama unuttum bile. YETER. diyerek sana olan nefreti bir kez daha pekiştirdin. Halbuki 6.yılımız olacaktı dönünce evlenecektik.. Hani diyordun ya bana sen kimseyle evlenemezdin diye.. Sonrasında nasılda diz çöktürmüştün bana sahilde... Nefret ediyorum senden, nasıl bırakabildin bu haldeyken. Neler yaptım lan senin için, neler yaptın benim için... E5 te çarpılıp kaçılan köpek gibi hissettirdin beni.. Bunların hiçbirini unutmayacağım ama.. Adın gibi biliyorsun geri geleceğini, her adamda beni arayacağını.. Ama artık dediğin gibi YETER bu kutuyu kapatıp atlas okyanusunun derinliklerinde kaybetmem lazım.. Belki o kayıp şehirde tekrardan kendime bir kader belirlerim kim bilir.. Belki tekrar nefes alabilirim dalgalarla boğuşurken...