Bir de şöyle düşünsek: Bir çocuk düşünün babası kömür madeninde emekçi olsun. Bu aile kendisini zor gecindirir. Çocuğuna eğitim vermeye çalışır ama elinden gelen ne olabilir, çocuğuna yurtdışında eğitim verebilir mi, ya da yurtdışı eğitimini geçtim özel ders, dershane... Şimdi bir de şirket sahibi birisini düşün ve onun çocuğunu. Çocukta gelecek kaygısı olmaz, en kötü baba parasıyla okur, belki o emekçi abimizin çocuğundan daha az yetenekli ya da daha az zekidir, belki de emekçi abimizin çocuğundan daha az calismistir ama paranın gücü daha üstün gelmiştir ve emekçi abimizin çocuğunun olması gerektiği yerde paranın getirdigi öteki vardır. Yine bu lanet kapitalizmi savunacak mısın? Başta olmayan eşitlik kapitalizmle imkansızlaşıyor. Bir tarafın derdi gelecek kaygisiyken, digerinin derdi babasinin liseden sonra alacagi porsche oluyor.