ya belanı gibtim şimdi senin bilader. ya sen kimsin aptal herif? ben itü'yü over 450 ile kazandım; hazırlığı bitirince work&travel için chicago'ya gittim. akabinde okulun ilk dönemini türkiye'de okudum; ikinci dönem üniversitenin state university of new york ile ikili anlaşmasından yararlanıp new york'a gidip okudum. ne dexer ne de türkler umrumda değil sadece ekonomi ile ilgileniyorum; liberal ekonomik teori ve marksistlerin ekonomik teorisini iyi biliyorum. wealth of nations kitabını bile okumadan bana gelip ekonomi hakkında atıp tutmayacaksın; yurtdışına çıktığına da inanmıyorum zira senin gibi kıt beyinli bir huur çocuğu bunu yapamaz. gelelim bir ülkenin zenginliği meselesine. bir ülkedeki mal ve hizmet üretimi bize gross domestic products'ı verir. bunu sen o ülkenin nüfusuna böldüğünde adam başı milli geliri bulursun; bu türkiye'de 10bin$ civarıdır ancak bölgesel farklılıklar görülmektedir. tabi demand'in yanısıra buradaki en önemli key factor ppp yani purchasing power parity (satın alım gücüdür.) çin'deki adam başı milli gelir de 10 bin $ tamam mı ama sen çin'de türkiye'Ye kıyasla 18000$lık bir hayat yaşarsın. norveç'te mesela adam başı milli gelir 50bin$ civarlarındadır ama sen türkiye'ye kıyasla orada 30bin$lık bir hayat yaşarsın. amerikan konsolosluğuna toplamda iki kere gittim ben o vizeyi almaya; ikisi farklı tipte vizelerdi ayrı ayrı çekip fotoğrafını da yollarım sıkıntı değil. senin gibi bi tak olduğunu zannedenlere cevap vermek şart zira. türkiye ekonomisine türkiye'ye çok uzaktan bakan bir insan olarak geniş bir çerçeveden baktığımda, genişten bir fotoğrafını çektiğimde şu özeti sana rahat söyleyebilirim; türkiye ekonomisi iyi bir yolda gidiyor. OECD bir kıstastır; ama ben Chicago'nun zengin kesiminde mavi yakalık yaptım; senin o fakir dediğin kısmı zaten work&travel yolu ile rusya, ukrayna, ve asya bölgelerinden kaçak hayatı yaşamak pahasına amerikan rüyasını gerçekleştirme hayaliyle yanıp tutuşan, yine bu ideaya sahip mekgiba kaçakları oluşturmaktadır. ötesi, böylesi bir tecrübeyi ben kendim yaşamak istedim. ben fikirlerimle altın yaka olmaya yakın olduğumu düşünürken tutup da chicago'ya mavi yaka işçi olarak gitmem bütünüyle bir tecrübe arayışının ürünüydü. new york'ta ise zaten altın yaka olarak bulundum; dünya'nın en mükemmel üniversitelerinden birinde 6 ay boyunca öğrencilik yaptım.