beymen'de tezgahtarlık yapıyorum, çarşamba günleri izin günüm ve ben yaptığım işten nefret ediyorum.

millete gömlek kravat satacağım diye gün boyu ayakta dikiliyorum ve aldığım maaş ile bir gömlek bile alamıyorum, yine bir çarşamba günü ( o zamanlar çarşambaları çok severdim ) konur sokak ve ezgi çay evi ritüelini gerçekleştirmek için ezgiye gittim, her zaman oturduğum en dip köşeye çekildim çayımı aldım dergimi okuyorum, çok zaman geçmedi yükselen sesleri duydum ister istemez dikkatimi oraya verdim.

turgay abi, o zaman ezginin sahibi, kapının önünde 2-3 tiple tartışıyor, gayri ihtiyari yerimden kalktım yanına gittim