Ulan bu soktuğumun dünyasında kimseyle konuşamicammı lan ben.lan yaradılışımda var olan en önemli ayırt edici şeylerden birini sadece günlük işler için kullanıyorum. kendi ailem dışında kimseye konuşamıyorum, onlar da aile olduğu için zorunluluktan konuşuyolardır eminim. arkadaşlarım var ama arkadaş kavrdıbına inanmadığım ve onların bu yetiye sahip olmadıklarını bildiğim için konuşmam.e napıcam amk, benim de bi derdim var lan belki, neden hiçbir etkileşime açık olamıyorum. yalnızlıktan ölelim mi.

bakın buraya dünyevi, uyduruk sınırlarla kendini, dünyaya ve insan denen ucuz varlığa yakışıklılık, güzellik,zenginik, güçlülük,uzunluk, vb. sınırlaştırıcı kavramlar yaratıp bunların zıttına sahip varlıklara insnanın temel melekelerini bile çok gören huur çocukları. mutlumusunuz çok paranız olduğu için parası olmayanları ezmeye, mutlumusunuz dalga geçtiğiniz şişman liseliyi intihara sürüklemeye, mutlumusunuz eteğini diz altı giydiği için kezban ve yobaz yaftası vurduğunuz kızın hayatını kararttığınıza. mutlumusunuz lan yarattığınız yapay evrende.

artık dicek bişe yok. insanların giyimiyle yargılandığı bir dönemdeyiz bundan kötüsü olamaz. neyse.anasını gibim insanın.
allah belanı versin insan, zaten ne kadar yaşicağımız belli değil,lan bari adam gibi yaşıyalım, yapmayın.