gidip arkamdaki tekli koltuğa oturdum. gibimin ucundan damlayan döller, belini kırdığım , kırık bir sehpanın üzerinde cansız yatan bir rehine ,kan ve cesetlerin içinde uyuyakalmışım. ne kadar uyudum bilmiyorum. uyandığımda annayla selvi abla ortalığı temizliyordu. cesetleri ortadan kaldırıyordu. beli kırık hatunu yatağa yatırmışlar üzerini örtmüşlerdi. benim üzerimde de bir örtü vardı. bunu ilk selvi ablanın örttüğünü düşünsemde annaymış. o an bana gerçekten aşık olduğuna karar vermiştim annanın.