biz bir gün kalmak için geldiğimiz otelde 5. gecemizide geride bırakmıştık. annaya artık bu böyle olmayacak paralar suyunu çekti dedim. kimse o üzerinde kötü anılar olan kamyonette uyumak istemiyordu. selvi ablayla aramız yavaş yavaş yumuşuyordu. artık ufak tefek şakalar yapıyordu. selvi ablaya hiç gibecek gözle bakmadım. o bana aytekin abimin emanetiydi. onu temiz ve ölmeden döndürmeliydim hayatına. uyuduk tekrar uyandık.o gün sabah annayla klagib yiyişmelerimizi yaparken selvi abla rahatsız bir tavırla artık bunu karşımda yapmayın dedi. her gece gibişmelerinize şahit oluyorum dedi. acaba selvi ablanında mı canı istemişti ? istemsiz bir şekilde selvi ablanın süt beyazı teninde gezdirdim gözlerimi. homemade tipi vardı. minyon tipli olduğundan cama çerçeveye vura vura giberdim. böyle düşünce selinin ardından anna selvi ablaya nispet yapar gibi baksırımın arasından 22 santimlik yannanımı çıkartıp saksoya başladı selvinin gözlerine baka baka. selvi abla yeter artık huur çocukları diye isyan etti ve ağlayarak tuvalete girdi. bu sefer gibiş yoktu kimseyi üzmeyecektim. anna saksosunu çekti ağzına yüzüne boşaldım. sonra tuvalete gidip selvi abla çık herşey düzelecek dedim. aklımda yeni planlar var.