filmde bir kare dikkatimi çekti adamın babasıyla olan bi fotoğrafı. Düşündüm bu yaşıma gelmişim babamla bi fotoğrafım yoktu hemen babamı ayağa kaldırıp kalk baba bi fotoğraf çekilelim dedim güldüm o nerden çıktı lan dedi güldü. Hadi hadi dedim bak kocaman adam oldum bi fotoğrafımız yok yarın bi gün ölürsen bakar bakar üzülürüm demiştim. Biliyorum yanlıştı söylediğim ama tamamen dalgasına söylemiştim sen üzüleceksen gerek yok oğlum dedi. O an öyle bişey oturdu ki içime bin pişman oldum bişey de söyleyemedim bir sessizlik kapladı bütün odayı anlamıştı üzüldüğümü baba sonuçta fark eder. Gel lan kerata dedi attı elini omzuma bende attım elini omzuna klagib baba oğul fotoğrafı oldu sabah ilk işim fotoğrafı bastırmak oldu fotoğrafçıdan çıkmış eve gidiyordum telefon çaldı babam trafik kazası geçirmiş hemen koşa koşa hastaneye gittim içeri girer girmez annem yüzüme baktı sonra elimdeki fotoğrafa kaydı gözleri "içine mi doğdu be oğul" dedi.
Başladı ağlamaya evet babamı kaybetmiştik...

Edit: Beyler alıntıdır paylaşmak istedim sadece