Aslinda basima geldiginde cok utanmistim ama simdi dusununce utandiranlar utansin diyirum...
askerdeyim. Cavusum kolluk bende... bilenler bilir kolluk sendeyse o gun kim ne yapacak senden sorulur... Ictima saati, yemek saati, komutanlik saati filan milleti sen gudersin. sabah herkesi kaldirip ictimaya hazirlamak da senin gorevin.
O gun nobetciyim sabah kalkilacak alt devreler kalkmis bana gelip -abi kalk- diyorlar ulan uyanamadim iste amk nedir yani. ben uyanmadim diye kimisi de uyanmadi yatakhanede sanki hoca gelmedi ders dustu askersin amk.

Neyse uyurken biri yorgani cekiyor. tutuyorum cekiyo tutuyorum bi baktim nobetci assubay. Biraktim hemen carsafi indim yataktan... adam bagiriyor. ben pijamaliyim adam tam tekmil giyinmis. Kiyafetiyle Gelmis. Askerligin bitmesine de az var safak gibistirmis zaten dusun uyandigimin ikinci dakikasinda bu askerlik bitmeyecek heralde diye dusunmeye basladim... nefes alamamaya basladim gozum karardi ranzalarin arasindan yere yuvarladim. duserken kafayi gommusum ranzanin ayaklarina hatirlamiyorum.

Bunu o gun "geceden kotuydum zaten uyanamadim" filan diye millete anlattim... sahtekarligim daha evvelden bi yalani dolani olan bi tip olmadigim icin millet ustelemedi. Birak milleti ben bile kabul etmedim... Ama itiraf ediyorum ben galiba korkudan bayildim. Bildigin komutan korkusu askerlik bitmeyecek korkusundan diskoya gidecegimden ya da cezalandirilacagim korkusundan bayildim...

Bunu kimseye itiraf edemiyordum utancimdan..

Cocugum olsun bedelli cikana kadar kacircam... Zaten bolunuyoruz askere gondereni gibsinler...