*
biz bunları konuşurken ilk kadehlerimiz bitmişti.
emrah'ın da bardağını alarak 2. kadehleri koymuştum.
ağır ağır içiyorduk.
çok da güzel içiyorduk.
derken emrah'ın telefonu çaldı.
benim aklıma gelen tek ihtimal cemil ustaydı ama
emrah telefonu cebinden çıkarttığında "eylül arıyor" dedi
-vay amk, bi şey mi oldu acaba, aç bakalım aç aç. dedim panikle.
-efendim yeng... eylül.
-evet yanımda..
-yok merak etme iyiyiz.
-yoo sahildeyiz, laflıyoruz öyle.
-tamam iletirim, iyi akşamlar.
-vereyim mi ömere'e. demişti ki telefon kapandı.
benle konuşmamasına bozulmuş, ama merak edip aramasına da sevinmiştim.
bugün hiç vakit ayıramamıştım eylül'e.
ona karşı daha sağlam adımlar atma kararı almış ama bu sefer de neredeyse hiç görmüşmemiştim.
dengeyi bi türlü tutturamıyordum amk.
yarın günümün büyük çoğunluğunu ona ve gönlünü almaya ayıracaktım.
2. 3. ve hatta 4. kadehler de bitti.
benim gözler hafiften kaymıştı.
emrah bana nazaran daha sağlam duruyordu.
denize düşmediğimiz sürece sorun yok diyerek içmeye devam ettik.
emrah'a geçen dediğim laf çok içime oturmuştu ve alkolün de etkisiyle kolaylıkla girdim lafa.
-abi. dedim
-ney lan. dedi
-geçen gün sana söylediğim o laf için... demiştim ki
-ben kapattım o konuyu olum, açma tekrar. dedi
-güzel kapatalım ama abi, ben çok üzüldüm, sonra yara kalmasın, içimize batmasın. dedim
-ne o lan bi yere mi gidiyorsun amk, batarsa batsın acısını illa çıkartırım ben başka yerden. dedi
-iyi abi sen öyle diyorsan. dedim
5. kadehlerimizden birer yudum daha aldık.
bir süre hiç konuşmadık.
ve sonra
-ömer. dedi emrah.
-efendim abi. dedim
demin söylediğim söz aklına takılmış olacak ki
-gitmezsin di mi lan hiç. dedi
-gitmem abi. dedim
-söz mü amk. dedi
-söz amk. dedim
o gün istemeden de olsa emrah'a yalan söylemiştim beyler.