*
ortam gereğinden fazla romantikti amk.
ay ışığı yansıyordu denizden.
içim bi hoş olmuştu.
baktım emrah'ın rakı falan koyacağı yok bi cesaret aldım rakıyı elime.
bardağın tam yarısına kadar rakı koydum.
-sence çok olmadı mı. dedi emrah
-evet bence de. diyerek koyduğum rakıyı diğer bardağa paylaştırdım.
bu sefer de az olmuştu ama bizi keserdi.
dışardan bakıldığında çok komil iki dingildik.
farkındaydım ama o an sadece o güzel anın tadını çıkartıyordum.
anasona suyu karıştırarak o harika beyaz aromayı oluşturdum.
-önce şerefine kardeşim. dedim kadehimi kaldırarak.
-önce şerefine kardeşim. dedi yaptıklarımın ve söylediklerimin aynısını tekrarlayarak.
küçük bi yudum aldık.
ikimizin de yüzü buruşmuştu ama ikimiz de mutluyduk lan amk.
ortamımız o kadar güzel, dostluğumuz o kadar sağlamdı ki o an beni düşündürecek hiç bir şey yoktu.
çok fazla ekşınlı geçen bi kaç günün sonunda bu bana gerçekten de iyi gelmişti.
aradan 2 dk kadar geçmemişti ki.
-bu sefer de mallığına kardeşim. diyerek kadehimi tekrar kaldırdım.
-bu sefer de mallığına kardeşim. diyerek yine tekrarladı beni.
-abi kusura bakma da bu sefer benim bi mallığım yok her şey senin yüzünden oldu. dedim
neden bahsettiğimi anlamamış olduğu suratından belliydi.
gamze'nin cemil usta'nın kızı olduğunu artık zaten anladığı için o kısmı direk geçip.
-gamze babasını nasıl buldu biliyor musun.? dedim
-sen getirdin dükkana amk, ben nerden bileyim. dedi
-nasıl getirdim bi sor bakalım amk. dedim
-he sordum amk, nasıl getirdin. dedi
-kıza deşifre olduktan sonra mecbur getirdim amk, içim el vermedi, dayanamadım. sen telsizden mal mal "ömer ben emrah, sonra cemil usta... " falan diye bağırınca kız çözdü mevzuyu, uzun uzun cemil ustayla yaşadıklarını anlattı, kızın hiç bir suçu günahı yokken cemil usta geçmişini komple silmiş arada bu kızcağız da kaynamış. normalde bu gece kalması için bi yere bırakacak sabah da alıp otogara zütürecektim ama çok ağladı lan dayanamadım kendimi onun yerine koydum, yannanlara yan basacağımı bile bile dükkana getirdim onu. ama önce ben cemil ustaya mevzuyu anlatacak nabzı ölçüp duruma göre onu çağırıcak ya da çağırmayacaktım. böyle konuşmuştuk. ama sonra özlemi benim zütümden daha ağır basmış olacak ki direk indi arabadan amk.
-eee burda benim suçum günahım ne amk. dedi
belli ki deklerimi yine anlamamıştı.
bu çocuğun karışık olaylara karşı garezi vardı.
tek tek, tane tane atomu parçalamayı anlat gider parçalardı ama olaylar arasında bir türlü sebep sonuç ilişkisi kuramıyordu.
anın tadını çıkartmak için ortamı bozmayacaktım
-neyse abi haklısın. dedim sitem etmeyerek.
-hem ne biliyosun belki böylesi daha iyi olacak. dedi
aslında haklıydı.
zor da olsa cemil usta da sarılmıştı kızına.
o saatten sonra geri postalayacak hali yoktu ya.
zaman gösterecekti neler olacağını.