bir er, çavuş olan babama tekmil veriyor;

- ahmet tatvan, emret komutanım!
+ bir daha...
- ahmet tatvan, emret komutanım!
+ evladım, bak yanlış yapıyorsun. bir daha...
- ahmet tatvan, emret komutanım!
+ sen benle taşak mı geçiyon?! (tokat) şerefsiz bu sefer doğru düzgün tekmil ver yoksa giberim belanı. adını soyadını ve kütüğünü söyleyeceksin gerizekalı herif hala öğrenemedin mi?
- ahmet tatvan, emret komutanım!
+ hay ben senin ta dıbına koyim. (bir tokat daha) ver lan künyeni...

babam askerin künyesini alır ve şöyledir;

ad: ahmet
soyad: tat
kütük: van

sonra askerden özür diler, "niye açıklamasını yapmıyon dıbına kodumun manyağı" der ve gider.