6 sınıftayım. O zamanlar köyden yeni gelmiştim bursaya. Okulun ilk bir ayını kaçırmıştım. Zaten ilk 5 sınıfı da köy okulunda okumuştum. Bilen varsa anlar zaten. Bi tane öğretmen var dı. Bütün sınıflar aynı yerde yani bildiğiniz 1-2-3-4-5 hepsi bir sınıfta ders izliyoruz. Daha doğrusu ders falan yok ya işte adı okul amk. Neyse köy okulundan gelen birisi olarak bir sınıfın 45 kişi olduğu bi yere gelmek nasıl bi şok amk düşünün. Bizim okulun hepsi toplam 29 kişiydi aq. Neyse okulda ilk günüm gittim. Ama ayakkabım yoktu benim. Ben de ablamın eski ayakkabılarını giyip gitmiştim. Ayakkabılar pembeydi amk. istiklal marşı sırasında bi tane oç futbol oynayabiliyon mu diye sordu. Evet dedim çünkü gerçekten oynarım yani hala da takımdayım. Sonra benim Pembe ayakkabılarımı gösterdi. Bunlarla mı dedi. Istemsizce gözlerim doldu amk. O günden beri Ayakkabı takıntım var en çok parayı ayakkabıya harcarım. Evet o ayakkabıya 350 lira veren mal benim pampalar kusura bakmayın. Bu da böyle bi anımdır. Yine duygulandım amk