Postu olmayan bir kuzu, biri ağır bir vagon çeken, biri ağır bir yükü taşıyan ve biri bir insanı hızlıca taşıyan atlar görmüş.
Kuzu atlara demiş ki: "Bir insanın atları sürdüğünü görmek kalbimi acıtıyor." Atlar da demiş ki: "Dinle, kuzu, bizim de kalbimizi şunu görmek acıtıyor: bir insan, bir efendi, kendisini sıcak tutmak amacıyla bir kuzunun postunu yüzüyor. Ve bu sebeple kuzunun postu yok." Bunu duyan kuzu, düzlüklere doğru kaçtı."