sonun da 3 ay bitiyor ve ben anneme, ve o sevmediğim gibik hocaların yanına, okuluma gidecektim, Çok sevdiğim Nevzat ögretmenimin de yanına gidecektim tabiki, bu azda olsa beni sakinleştiriyordu, birde bu inşaat dan kurtuluyordum ya o yetiyordu beyler her şeye..

3 ay boyunca anne sevgisin den mahrum kalmış, bir çocuk olarak o günler aklıma geldikçe bir tuhaf oldum beyler, benim için hiç iyi geçmedi ve hep bir yara olarak kaldı, bir çok şey gibi..

Sonun da yola koyulduk, ve sonun da annemin sevgi dolu kucagına ulaşmıştım beyler, baya bir sarıldım, baya bir de ağladım..

"Annem bir dur bakalım kocaman adam olmuşsun oğlum dedi ve 2 damla yaş aktı gözlerinden".

babam denilecek adam ise, al kavuştun annene bin ne tak yiyeceksen deyip, içeriye geçip oturdu..