Dinleyin beyler gelin iki dakika hele.

Sömestır tatiline girmeden önceki gelişimde tanışmıştık. Çıtı pıtı, siyah saçlı süt beyazı teniyle olan oldukça etkileyici bir kızdı. O da benden etkilenmişti ki herhalde çıkmaya başladık yaklaşık bir iki ay kadar falan. Ama Ankara' da olmadığım zamanlar gerçekten zordu ve bu ilişkiyi yürütemedik. Oysa ki hoş kızdı ama arkadaş kalmayı başarmıştık. Asıl mesele burada başlıyor zaten. inanın aramızda ki şey her ne ise sevgili olmaktan çok daha güzeldi. Ne bileyim birlikte olmadığınız zamanlar birbirinize karşı bir sorumluluğunuz yok. Birlikteyken inanılmaz bir duygu yoğunluğu olurdu aramızda ama aynı zamanda sanki en iyi arkadaşım gibiydi. Zaten zevklerimiz de oldukça benzerdi. O da bende anime seviyorduk. Zira belkide hayatımda aldığım en sevdiğim vede zevkime uygun hediyeyi o vermişti bana. Üzerinde en sevdiğim animenin(Bleach) baş karakteri olan bir kitap aralığı... inanın beyler aldığım en iyi hediye buydu belkide. Birlikteyken el eleydik genelde. Canı sıkkın olduğunda gelir sarılır omzuma bir güzel başını koyar gözlerini kapatıp bir süre susardı mesela. Aynı şekilde bazen bende canım sıkkın olduğunda omzuna koyardım başımı. içimi tanıdık bir sıcaklık hissi kaplardı mesela. Sıcak yaz güneşi gibi. Yada ılık yaz meltemi gibi. Kimi zaman ufak masum öpücükler taçlandırırdı bu anı. Dediğim gibi beyler sevgili değildik ama sevgiliden çok daha iyi bir şeydik. Tabi benim vize derdidir onunda lys derdidir(ikinci senesi) falan pek konuşamadık zaten buradaki işlerim yüzünden ankaraya eskisi kadar sık gidip gelemiyordum. Bir süre whatsappdan bile konuşamadık bir iki hafta kadar falan. Bugün mesaj atmış her zaman ki gibi konuşuyoruz falan. Öğrendim ki bir sevgilisi olmuş. Böyle bir ilişkiyi kaybetmek o kadar üzdü ki beni, anlatamam beyler.

Var mı aranızda panpalar benim anlattığım şeyleri yaşayan?
Neyse okurken bu şarkı eşlik etsin size beyler.