http://kuran.diyanet.gov.tr/Kuran.aspx#4:34
http://kuran.diyanet.gov.tr/Kuran.aspx#33:32
http://kuran.diyanet.gov.tr/Kuran.aspx#33:53

Şimdi burada yazanlar evrenin yaratıcısı sonsuz güçte bir varlığın söylediği sözler olabilir mi?
Kuran tüm insanlığa inmiş evrensel bi kitap değil mi sözde. Ahzab 32-53 de yazanların ne evrenselliği var şimdi. Allahın işi gücü yok peygamberin karılarına namuslu olun diye ayet mi yollayacak. Ya da burada yazanlar sonsuz güçte bi yaratıcının değilde karılarını kıskanan bi arab ın sözü mü ?

Böyle demişsin islam\'da ırkçılık yoktur. ALLAH\'ın habibini (sevgilisi) Peygamber Efendimiz (Sallahu aleyhi vesellem) sana ne zarar verdi de onu incitmek istiyorsun, ırkını aşağılamaya çalışıyorsun. Eğer küfür edeceksen küfür kendi anne babana vb. döndürttüğün laflardan ibarettir. Bunu bil, önceden de cevap verilmedi diye de cevapsız sanma soruların.De bağlaçtır ayrı yazılır bi de.

Allah hidayet (doğru yolu bulmak) nasip etsin.Amin!

Allah, kendisine yöneleni doğru yola iletir. (Şûra 13)

Allah Rasûlü Din nasihattır samimiyettir, buyurdu. Kime Yâ Rasûlallah? diye sorduk. O da Allah\'a, Kitabına, Peygamberine, Müslümanların yöneticilerine ve bütün Müslümanlara diye cevap verdi. [Müslim, imân]

Şimdi kardeşim mesela senin annen kötü kadın olsa kız kardeşlerinin toplumdaki durumu nasıl olur? (Bir atasözü anasına bak kızını al.)
Yani annenin kızlarına iyi bakarlar mı neler neler derler?
Burada peygamberimiz eşleri de müslümanların anneleri gibidir.
Anlatılanlar siz diğer kadınlar gibi değilsiniz sizin yapacağınız bir yanlış tüm islam alemindeki kadınları ve erkekleri etkiler, diyor. Ayetlerde peygamberimizin eşleri hakkında müminlerin anneleri diyor, yani annene dışarıdan biri gelse kötü davranabilir, o yüzden bu kurallar var.
Ayrıca Kur\'an da yazılmasa da Allah kendiliğinden gerçekleştirebilir bu olayları ama amaç onların örnek olması ve bunların yapıldığının bilinmesi.
Mesela peygamberinizin eşleriyle (müminlerin anneleriyle) öldükten sonra evlenmeyin, diyor ya bu zaten Allah tarafından yaratılacak ama olay insanların bilmesi yarın öbür gün uydurmalar ortaya çıkarmaması için.Çünkü Allah geleceği, geçmişi, şimdiyi biliyor ve hikmetleriyle donatıyor. Sana yanlış gelen belki o zaman da çok doğru bir işe yarayabilir vb.

ikincisi sadece Peygamberimiz hanımları için değil bir çok sahabe için ayetler inmiştir. Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Ali, Hz. Osman, kadın diğer sahabelerden, bir çok sahabeyle (R.A.) ilgili ve bunlar gelecekte olacak olaylara insanlara örnek veya saptırıcı olması için indirilmiştir.

(Bir kimse, Uhud dağı kadar altın sadaka verse, eshabımdan birinin bir avuç kadar arpa sadakasının sevabına kavuşamaz.) [Buhari]

Üçüncüsü bu evlerden erken ayrılma işi sadece Peygamberimiz için değil herkes içindir. Evlenmenin amacı mahallece televizyon izlemek değil. Burada gelecekte de yapılabilecek bir yanlışın yapılmaması için Allah uyarıyor. Geceleyin misafirlikten erken kalkmak, insanların evlerden tatsızca kovulmasını önler.

Dördüncüsü dövme işi ahlaksızlığa meyil eden kadınları engelleme amacıyladır onun dışında ruhsat verilmemiştir. Ayrıca yüze vurmak kötüdür.
Hadisleri oku da yok sayma.

(Bir erkek, hanımını döverse, kıyamette onun davacısı ben olurum.) [R. Nasıhin]

(Hanımını dövenin, Kıyamette hasmı ben olurum. Hanımını döven, Allah ve Resulüne âsi olur.) [R. Nasıhîn]

(Kadınlarınızı üzmeyin! Onlar, Allahü teâlânın sizlere emanetidir. Onlara yumuşak olun, iyilik edin!) [Müslim]

(Müslümanların en iyisi, en faydalısı, hanımına en iyi, en faydalı olandır. Sizin aranızda hanımına karşı en iyi, en hayırlı, en faydalı olan benim.) [Nesâî]

(Hanımının kötü huylarına katlanan erkek, belalara sabreden Eyyüb aleyhisselam gibi mükâfatlara kavuşur.) [i. Gazâlî]

(Kendi yediğinden hanımına da yedir, kendi giyindiğin gibi ona da giydir, ona yüzünü ekşitme, kaşını çatma ve dövme!) [Ebu Davud]

(Allah’ın kulları olan kadınları dövmeyin!) [ibni Mace, Dârimî]

(Kadın, zayıf yaradılışlıdır. Zayıflığını susarak yenin! Evdeki kusurlarını görmeyin!) [ibni Lal]

(Bir mümin, hanımının kötü huyuna kızmasın! Onun iyi huyu da olur.) [Müslim]

Hz. Cabir, “Resulüllah bizi yüzü damgalamaktan ve yüze vurmaktan sakındırdı.”(Müslim, Libas, 106).

Ebu Said el-Hudrî’nin bildirdiğine göre Hz. Peygamber (a.s.m) şöyle buyurmuştur: “Biriniz kardeşiyle kavga ederse, yüzüne vurmaktan sakınsın.”(Mecmau’z-Zevaid, 8/106).

Beşincisi Üstünlük takvadadır. Tüm kafir veya müşrik erkekler birleşse bir müslüman etmez biiznillah. Ayrıca bir bakımdan üstünlük her bakımdan üstünlük değildir. Bir balık senden daha iyi yüzebilir ama müslüman olursan senden daha üstün olamaz biiznillah. Müslüman olamazsan senden daha üstün olur çünkü o bile Allah\'ı zikir ile geçirdi hayatını sen ise inkarla.

49/ EL-HUCURÂT -13- Ey insanlar! Biz sizi bir erkekle bir kadından yarattık. Birbirinizi tanıyıp sâhib çıkmanız için milletlere, sülâlelere ayırdık. Şunu unutmayın ki ALLÂH\'ın nazarında en değerli, en üstün olanınız, takvâda en ileri olandır. Muhakkak ki ALLÂH herşeyi bilir, her şeyden hakkıyla haberdârdır.

Altıncısı şu ayetin kadınlara ne zararı var.

Eğer Allah\'a karşı gelmekten sakınıyorsanız (erkeklerle konuşurken) sözü yumuşak bir eda ile söylemeyin ki kalbinde hastalık (kötü niyet) olan kimse ümide kapılmasın. Güzel (ve doğru) söz söyleyin.

Yedincisi kıskanmak harama girmediği sürece olması gereken bir duygudur.
Hakkın çiğnenmesini engeller ve insanların evli oldukları kişiye sadakatli olmasını sağlar. Ayrıca Peygamber Efendimiz (Sallahu aleyhi vesellem) Hazreti Aişe (R.A.) annemize iftira atıldığında kıskançlığına yenik düşüp ne kimseyi bu sebeple öldürmüş ne de öldürtmüştür aksine üzülmesine rağmen vahyi beklemiştir ve vahiy gelene kadar da Medine\'de menfaati sebebiyle düşmanlık edip bu iftirayı uyduranlara da ceza vermemiştir.

Aksine kıskanmamak deyyusluğa giden yoldur. ( http://fikih.ihya.org/islam-fikhi/deyyus.html )

Sonuç olarak öğüt almayana yaramaz bunlar ama ha imanı olmayan da öğüt alabilir mi?

‘Onlar Allâh’ı gazablandıracak şeylere uydular. Ve O’nun rızasını hoş karşılamadılar. Böylece Allâh da onların amellerini boşa çıkarı verdi.’ (muhafazid: 47/28)

Nefsim, elinde olan Allâh’a yemin ederim ki; arzusu benim getirdiğime tâbi olmadıkça hiç biriniz îmân etmiş olmaz. [ibn Ebi Âsım (Sünne: 15); ibn Batta (ibâne: 210)…]