ÇÜNKÜ BENiM OLDU

Hiç pisman oldun mu gittikten sonra? Keşke böyle olmasaydı dediğin oldu mu hiç ? Değiştirmek istediklerin oldu mu? Çünkü benim oldu…Mutlu olduğun bir anda, üzüldüğünde, hüzünlendiğinde, yalnız kalıp kendini köşeye sıkışmış hissettiğinde, birine, sımsıkı tutacak bir ele, başını koyacak bir dize, ağlayacak bir omuza, içini ısıtıp seni gülümsetecek bir gülümsemeye ihtiyaç duyduğunda ya da saçma sapan bir zaman diliminde durduk yere aklına geldiğim oldu mu hiç ? Çünkü benim oldu… Hep aklının bir köşesinde acaba ne yapıyordur, ne yapmıştır, nerededir, iyi midir kötü müdür veya mutlu mudur dediğin oldu mu peki? Çünkü benim oldu… Seneler boyunca şu zamana kadar, hayat beni kiminle karşılaştırırsa karşılaştırsın hep oldu.

Ya da yeni birilerini her tanımaya çalıştığında benden bi parça aradığın oldu mu? O olsaydı böyle yapmazdı, bu tepkiyi vermezdi ve böyle yapmamı istemezdi bu o değil, yapamıyorum dediğin oldu mu? Benim oldu, çünkü ben herkeste seni arıyordum sevgilim. Ve bu yüzden insanlardan sebepsizce soğuduğun oldu mu? Onları yüzüstü bırakıp ya da onlarla, duygularıyla, oynuyormuş gibi hissettiğini, onları sevemediğini düşünüp yarı yolda pes ettiğin? Çünkü benim oldu, hep öyle oldu şimdiye kadar…

Ya da aklının bir köşesine kazınmış unutamadığın tarihler, telefon numaraları; atamadığın fakat üzülmeyeyim diye açıp dokunamadığın hatıralar, hiç beklemediğin anda karşına çıkan fotoğraflar, resimler, yaşanmışlıklar oldu mu? Çünkü benim oldu…

Ve belki bu sabah uyanıp bu mesaja tebessüm edebilirsin ya da okumadan silebilirsin de. Belki günün güzel geçebilir belkide kötü geçebilir bu sebeple bilmiyorum.

Sadece merak ediyorum sevgilim bunların hepsini yalnız ben mi hissettim, yaşadım, yaşıyorum onca sene boyunca ve hala..?