yaşım 10 civarı. bi' gün halamlardayım. iki kızı var. biri benden üç yaş büyük biri üç yaş küçük. büyük olan benle dalga geçmiş o gün, çok sonraları fark ettim. 183 gibi bi numara çevirtiyo bana. bak burası kerhane diyo. kerhane nedir anlatıyo işte. ben heyecanlanıyorum. al konuş diyo, kaçıyorum telefondan utanıyorum. işte arada bi alo diyorum fln telesekreteri huur sanıyorum. kendimi cesaretlendirmek için küçüğü de dahil ediyorum olaya. o da arasın diyorum, büyük de razı oluyor dalgayı sürdürebilmek için ama olayın aslından küçük de habersiz. eğleniyo bu da bizle. neyse bi gün yurt dışından akrabalar gelmiş. tüm sülale bize akın etmiş. yemekler yenmiş, kahve, sigara, muhabbet faslı. biz de halamın iki kızıyla oynuyoruz. bir şey oldu ben kavga ettim bunlarla. küçük olan ağlamaya başladı. koştu gitti yanımızdan içeri. hem ağlıyo hem bişeyler anlatıyo. ilk kimse anlamadı dediğini ağlamasından. sonra sustu tekrar bağırdı gayet anlaşılır şekilde. dev babafingo abi bana kerhaneyi arattırıyo, huurlarla konuşturuyo beni diye. ablasını satmıyo tabi. ortamda bi south park sessizliği oluştu. ben 2 saniye içinde kıpkırmızı olup sırılsıklam terledim amk. çizgi filmlerdeki gibi *puf* diye yok olayım allahım lütfen allahım diye dua ettim. kabul olmadı tabi duam. halam kızı uzaklaştırdı ordan. annemler beni bi odaya çektiler. sorgular, şaşkınlıklar... sülalede nası bi imajım var o akşamdan sonra düşünün işte. bayramlarda fln gitmem hala kimseye.