Onu o olduğu için seversin. Gülümserken de seversin, sinirliyken de. Seni sevindirdiğinde de seversin, kırdığında da. Yanındayken de seversin, çok uzaktayken de.Sarıldığında duyduğun huzuru seversin. Ona baktığın anda göz göze gelmeyi seversin. Papatya fallarını seversin "sevmiyor" çıksa bile sonunda. Beklemeyi seversin, kimseyi beklemediğiniz kadar onu beklerken. Kurduğun onlu hayalleri seversin. Giysilerinde kalan ten kokusunu seversin. Hatta onu her şeyden çok sevipte bunu kelimelere dökememeyi seversin. Onu sevmeyi seversin. Her şeyde ondan bir parça bulmayı, gittiğin her yere onu yüreğinde zütürmeyi seversin. Oturup ona 2 satır şiir yazmak istediğin zaman, kelime dağarcığının anlatmaya yetmediğine söylenmeyi seversin. Onu kıskanmayı seversin içtiği bir bardak sudan bile. Sonra çekip gider, geri dönebilme ihtimalini seversin.
Ama o? gibtir olur gider...