Kırılmış bi bardak misali büyüklerini toplayıp küçüklerin can acıttığı, arada akla gelip yaksada alıştım uykularımdan kan ter içinde uyanmaya. Buz tuttu benim cehennemim gittiğin gün, belki de hiç gelmediğin, kuşlarım uçmaz oldu gökyüzüm bomboş, umutlarım dilsiz, geçmişim dününden habersiz. Kalbi iyileştirmenin en iyi yoluydu belkide akciğere zarar vermek, sigara dumanlarına seni saklamak, orayada el uzatacak değiller ya. işte böyle benim hayatım; Önce hayallerim vardı, sonra gerçeklerimin anasını gibtiler.