Evet beyler öncelikle işsizliğimle ilgili durumu bilen biliyodur bilmeyenler içinde söliyim 1 yıldır işsizim. 13 yaşında bi erkek kardeşim var. Oturduğumuz yer de nike ve adidas ayakkabıları satılan bi mağaza açıldı başka markalarda varda bilmiyorum pek. Neyse kardeşim orda bi ayakkabı görmüş 80 lira el broşürünü gösterip duruyo bana hergün baksana abi nasıl güzel ayakkabı falan Ama cepte 5 kuruş yok içim gidiyo ama elimden bişey gelmiyo. Ulan bi gün eve gidicem akşam üstü cebimde 2 lira para var iddaa oynadım 2lira o zaman pekde bilmem oynamayı filan geldim eve ertesi sabah bi bakıyım dedim tutmuş mu 120 yada 130 lira gibi bi para tuttu lan o anki sevincimi anlatamam asla eve yürüyerek 30 dklık yolu bi koştum 5 dk ye eve vardım verdim parayı git al lan dedim ayakkabıyı nasıl sevindi lan. Bi 30 dk ya geçti ya geçmedi eve geldi nasıl ağlıyo bişeyde söylemiyo birimi dövdü diyorum yok diyo. Neyse en sonunda söyledi bunu içeri almamışlar kapıdan çevirmişler sana göre ayakkabı yok burda ilerde pazar var oraya git demişler. Ulan tuttum bunu gittim mağazaya ne kadar ayakkabı varsa denettim altını üstüne getirdim mağazanın en son o ayakkabıyı aldık çıktık. Ulan insanlar neden bu kadar önyargılı neden parası olan hep bi olmayanı ezme çabası içinde. Bizim ne suçumuz var lan bizmi istedik fakir olmayı bizmi seçtik.