bir kızı seversin onun yanındayken bile, ona kaçamak bakışlarla bağlanırken bile mutlusundur hani onun da seni sevmesi gerekmediğini içten içe hissedersin. bi sabah gelirsin sevdiceğin başkasıyla el ele diz dize. yüreğine öküz oturur. tamam beni sevmedi ama niye başkasını sevdi? bu soruyla hayatını geçirirsin. artık kimse onun yerini tutmaz tutamaz.

bir tanrıyı seversin ona küçükken dualar edersin masumane. aile şefkatinden de mahrum kalmışsan eğer ona baba diye seslenirsin. gün gelir düşünmeye sorgulamaya başlarsın. kafayı yiyecek gibi olurken bir bakmışsın o sevgi dolu baba gitmiş yerine varlığından şüphe ettiğin biri gelmiş. sabahları yana yakıla dua ettiğim bu varlık mıydı? diye sorarsın kendine.

bir dostu seversin canciğer kuzu sarması olursun. en mahrem anılarını ailene akrabana açamazken onunla paylaşırsın. allah kahretsin, araya hayatın hengamesi okulu işi girer onunla bağlarını tek tek koparır. artık o da sana, sanki birlikte hiç güzel anılar geçirmemişsiniz gibi ayrı dünyanın insanı gibi gelir. onu da uğurlarsın kalbinden ellere.

her güzel his, anı, varlık elimizden kayıp gitmeye mahkum galiba. hayat da bir gün elini eteğini çekmeyecek mi bizden?