babamın gitmesinin uzerinden bir hafta gecmişti ki deniz bana melek adli bir kiz bulmuştu. kizla konustum her sey tamam dedi. aslinda kizin bende gönlü varmis ama ezgiyle oldugumu bildiginden acilamiyormus.iyi dedim tanisalim bir su kizla. niyetim aşik olmak degildi sadece bana ezgiyi unutturmaliydi.iki teneffus sonra kantinde buluştuk.yan siniftandi ben bu kizi taniyodum fakat ne adini biliyordum ne de surekli goruyordum. hoş tatli bir kizdi. gözleri masmavi, zayifcana kumral saçli, gamzeleri olan biriydi.ilk goruste aşik oldum diyebilirim hatta. konusmaya başladik. isminin bana annesine ve babasina muneccim yaragi yemis biri tarafindan soylendigini dusundurttu,adi ustuneydi melek gibiydi.. havadan sudan hobilerden konuştuk. gitar caliyordu, sahilde yurumek, muzik dinlemek uyumak gibi klagib cevaplar verdi.bir gun yuruyelim o zaman dedim. gulumseyerek tamam demisti.ah o gamzeleri var ya,ne guzel gülmüştü o gün. gülüşlerini alip eve goturup besleyesim gelmisti