evet beyler ya sanki mutsuzken insanların kahpeliklerini daha iyi görüyorum daha iyi analiz ediyorum gibime geliyor. Herşeye daha hazırlıklımışım gibime geliyor. Bilmiyorum mutsuz olmaya alıştımmı ondan mı böyle hiç bilmiyorum. yani mutsuz olmassam zütü kalkık bir muallaktor gibide hissetmem var tabi ama. Mutsuzluk insanı yalnızlığıda sevdiriyor. nefretinide körüklüyor. Kısaca ben mutsuzluğa kazık bağladım gibi görünüyor bişeyler düşünerek, kurarak bile mutsuz olabiliyorum.ama mutlu olmakta istemiyorum.bu şekilde tüm darbelere daha hazırlıklı hissediyor ve daha çok beynimi kullanıyorum gibime geliyor