@7 kardeşim oo cümlenin söyle bir hikayesi var
cephenin ismini tam hatırlamıyorum bu hikayeyi oo cephedeki görevli doktor anlatıyor ama söyle bisey var bu cepha yani iki cephe arasi mesafe çok kısa iste doktor söyle diyor bana bitane yarali getirdiler bacagı kopmustu bende oo anada onun bacağını dikerken bizimkilerin mermileri bitmişti herkez cephe komutanına bakıyordu ne emir vercek diye mermimiz bitmiş ama düşmanda otomatik silah bile vardı binbaşı gözlerini kapadı ve süngüleri tak dedi herkez şaşırmıştı karşıda mermileri olan bi cepheye karşı süngülerle saldırmak ama herkez binbaşıdan gelecek 2.emri bekliyodu ve binbası gözleri kapalı şu kelimeyi söyledi" yetiş ey muhafazid kitabın elden gidiyor" iste oo an süngülerle allah allah diye cephedekileri bi fırladı ki benm bacagıni dikmeye çalıştığim yarali bile cephaden çıkmaya calışıyordu
aynı olayla ilgili gevur askerin yazısıda şu Türkler çıldırmış gibiydi süngüleriye üzerimize geliyolarda ven oo kadar korktum ki elimdeki makimalı tüfek seri çok ateşlemekten uçu alev aldı ve bizler silahlarla kaçmak zorunda kaldık
hikaye böyle yanlış bilmiyosam ekgib yanları illa vardır yıllar önce anlatmiştilar