bugün cuma münasebetiyle dedemleri ziyarete gittim beyler. içeri girer girmez bin dedem, cuma hutbesinde ne okundu kafir diyerek enseme vurdu, hasbinallah çekip içeri girdim. ninemin elini öptüm, çay kahve faslı başladı.
neyse efenim, çayları içiyoruz tam o esnada cici ninemin elleri titreyince, çayı üstüne döktü, anam anammm diyip feryat figan ediyor bende can havliyle entarisine üflüyorum . az sonra gavat dedem tıslaya tıslaya içeri girdiananınkini gördün böyle bağırıyon, allahtan babanınkini görmedin dedi. o anı anlatamam beyler resmen kanım dondu üflemeyi bıraktım uzun uzun dedeme bakıyorum. beş dakika sonra deli dehşet kahkahalarını yarıda kesip ne bakıyon lan yarram dedi, o dakika göz yaşlarıma hakim olamadım. salyan sümük ağlaya ağlaya eve kadar koştum. film karesi gibiydi beyler evde incir reçeli yiyip bir süre ağladım onlara dokunmadan da sevmenin mümkün olduğunu anlat aşkım deyip kendi kendime zırlıyorum. çok dokunuyor beyler... intiharı düşünüyorum.