/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 1.
    +5 -1
    evet lan itiraf ediyorum hala ona aşığım amk. 25 yaşıma geldim hala aklımdan çıkmadı. isim vermeden anlatayım biraz içimi dökeyim lan çok doluyum.
    onu ilk 4. sınıfta görmüştüm. yeni gelmişti okula. dizine kadar gelen eteği, pınar altuğnun çocuklar duymasının ilk sezonlarındaki gibi kesilmiş saçları vardı. gülüşü o kadar tatlıydı ki anlatamam. öndeki iki dişi dışarıdaydı(tam dişlek değil) aynı servisle gidip geliyoduk. derslerinde çok başarılıydı. hatta okula müfettiş geldiğinde "burcunuz nedir" diye soruşu dün gibi aklımdadır.
    bunun bi de kankası vardı. okulda, serviste sürekli birliktelerdi. benimki gittikten sonraki sene burcunuz nedir sorusunu sormuştu da müfettişe fena ayar olmuştum. buna fazla değinmicem iyi kızdı ama uyuz oluyodum işte.
    neyse 4. ve 5. sınıf hep buna bakmakla geçti işte derslerde falan hep buna bakardım serviste bazen yanına giderdim konuşurdum. hatta bi kere bana sormuştu sınıftan hoşlandığın bi kız var mı diye. (anlıyo lan sanırım kızlar çok tecrübem yok tabi) var demiştim kim diye sormuştu söylemem demiştim. (mallığa gel) gülmüştü o da. çocuktum işte abi ne bileyim şimdiki gençler gibi fırlama değilimki. tamam ezikte değildim o zaman konuşurdum girişkendim ama çocuktum sonuçta. o sevgilim olsaydı ne yapcaktım amk kızla ders mi çalışcaktım, 4 e gidiyorum lan.
    neyse abi 5. sınıfın sonlarına doğru sınıftaki kızlar birbirlerine telefon numaralarını veriyodu bende çaktırmadan dinliyorum tabi. bizimki verdi numarasını, bende aldım tabi yazdım deftere. (hala o defter ve numara durur) o öyle kaldı.
    6. sınıf okulun ilkgünü. ben bunu arıyorum. yok amk. sınıftan bikaç arkadaşa sormuştum başka okula gitti demişlerdi. yani hayatımda öyle yıkıldığım anlar pek yoktur. çökmüştüm lan bildiğin bitmişti yani okul benim için o an. gittiği okulu da biliyodum. yeni yapılmıştı okul. evinin 50 metre yanındaydı. oraya gitmesi mantıklıydı tabi. hak verdim sonuçta.
    neyse okulun ilk haftası kabus gibi geçmişti. dedim acaba bende mi o okula gitsem diye düşünüp durdum. en sonunda söyledim evdekilere. annem her zamanki gibi ne gereği var dedi. (ona göre zaten yaşamamızın da bir gereği yok sonuçta herkes ölcek amk. mantığa gel) o iş yattı abi ben de günler geçtikçe alıştım.
    sonra bir gün aklıma telefonu geldi. dedim arıyım lan. özgüvenim de o zamanlar tavan tabi. aradım amk. babası çıktı. dedim ben avantis kızınızın arkadaşıyım onunla konuşmak istiyorum. babası da taşaklı amk bildiğin reyiz. kalın sesiyle arkadaşı demek dedi verdi telefonu benimkine. alo dedim ben avantis hatırladın mı beni. yok dedi. ikinci kez yıkılmıştım. kemküm yaptım 1-2 saniye sonra o şoku atlattım. yaa öyle mi peki dedim ve iyi günler diyip kapattım telefonu. öylece kalakalmıştım. zaten neden aradığımı da bilmiyodum. ne dicektim lan seni seviyorum mu? o da zaten benim aramamı bekliyodu -niye bu zamana kadar aramadın deyip ağlamaya başlıcaktı. sersem herif! belki de sesini duymak istemiştim sadece bilemiyorum işte.
    biz eskiden bigiblet sürerdik. genelde yazları. bunu neden söyledim şimdiki nesile bakıyorum hepsi evde amk. mahalle maçları bitti lan daha nolsun. neyse konu dağılmasın. ben arkadaşları zütürürdüm benimkinin evinin oraya oralarda sürerdik bigiblet. tabi söylemezdim arkadaşlara. günde 1-2 kere giderdim ama hiçte göremezdim. görmedim de. hayat da geçip gitti.
    geldim 20 li yaşlarıma. ben tabi unutmadım bu kızı. arada gugıllarım bunu(evet iğrenç bi kelime oldu farkındayım) bakarım ne var ne yok. yazının başında dedim ya çalışkan bir kızdı. okutman olmuş bi üniversitede. (ya da öğretim görevlisi işte) ales ve yds de 90 lar 95 ler havada uçuşuyo. üniversitedeki özgeçmişine baktım yurtdışında sertifika falan herşey gırla. yakmış ortalığı bildiğin. bi tane fotoğrafı var işte sitede. detaya girmicem fazla ama önceden düşündüğü belli onu çektirirken. bakınca eğitimciyim ben diye bağıran bir fotoğraf. ayıptır söylemesi indirdim telefona bakıyorum arada sırada. diyorum birisi senin sevgilin oldu ya da olucak. birisi seninle evlenicek. öyle bakıyorum işte. hüzünleniyorum.
    panpalar 25 yaşındayım bi tane bile sevgilim olmadı lan. diyorum keşke bu kızı bi ortamda görsem direk gitcem anlatcam lan. konuşcam. ciddiyim bak. daha önce tabiki hoşlandığım kızlar oldu ama açılamamıştım onlara da. ama bunu görürsem yapıcam. tabi çok düşük bir ihtimal ama olsun.(her ne kadar olmaz deme olasılığı yüksek olsa da)
    siz siz olun. hoşlanıyosanız gidin söyleyin amk. içinize atmayın panpalar. okuduğunuz için teşekkür ederim. oh be rahatladım
    (unutmadan / imany - you will never know )
    ···
   tümünü göster