beyler yasayipta anlatamadiklarimizi paylasip rahatliyoruz bu başlıkla. basliyorum ben
ciktigim kiza hayatinin destegini veriyorum herseyiyle ilgiliyim herseyine yetisiyorum o sirf calissin diye okula gitmiyorum sabah kalkip dunyanin yolunu aliyorum terziye kiyafetini verip geri geliyorum ustune bide tek bi laf soylemiyorum herhangi bi konuda cok takintili diye agib desen oyle bi duyguya sahip degilim sevgi desen onuda hissetmiyorum ama nedense cok fedakarlik yapiyorum mecburmusum gibi hissediyorum buna kendimi. yanindan cekilirsem dayanagi kalmaacak gibi dusunuyorum galiba aciyorum ona. bakalim zaman ne getirecek