anasını sattığımın kafam nedense hep içince ortaya çıkıyor. niye normal zamanda da kafamı kullanamıyorum bilmiyorum belki de istemiyorum tutuyorum kafamı sadece sarhoş olunca yazsın diye.

şu an arka fonda deli şarkılar çalıyo deli sigaralar deli alkoller geçiyo. hiç biri umrumda değil gerçekten, tek umrumda olan varsa o da sensin be.

bundan dört sene önce bi sevgilim vardı, sevgili de değil ha bildiğin aşkım hem de ilk aşkım. başkaları ilkokulda falan yaşıyo bunu ben teee lisede yaşadım amk. ama öyle bi yaşadım ki ömrümce unutmam mümkün değil. neyse hikayeye geliyorum. bi kız var lisede 2 senedir görüyorum belki ama o gün bi gördüm sanki ilk defa görmüşcesine. dedim ki ben aşık oldum ulan. nasıl bişeymiş bu nalet aşk. öyle beter öyle de güzel bişeymiş ki hiç unutamadım. neyse hikayeye geliyim diyorum tekrar halbuki yazmıştım bunu dahaa önce ama aklıma yine o geliyo araya bişeyler kaçıyo. bu sefer gerçekten konuya geldim. dedim ya bi kıza aşık oldum. lise son sınıftayız balo, mezuniyet falan oluyo. okul da güzel bi balo ayarlamış, davetiye falan basmış. davetiyenin üstünde o sene mezun olan herkesin ufak bir fotoğrafı var. davetiyeyi okulda mı başka yerde mi hatırlamıyorum aldım eve gittim akşam. anne dedim bak oğlun mezun oluyo davetiye bile verdiler. aldı annnem davetiyenin üstünde ki fotoğraflara bakıyo. aaa şu aliydi şu veli falan anlatıyo bana. en sonunda bi fotoğraf gösterdi oğlum bu kim dedi. baktım annemin parmağının ucuna benim ilk aşkımı gösteriyo. hiç bişey diyemedim anneme sadece adını söyleyebildim.

bu da böyle bi anımdı be