sıradan bir işte çalışan sıradan bir personelin verimi o işe verdiği önem, diğer çalışanlarla yarışma isteği
ve o gün içinde bulunduğu ruhsal durumun müsaitliği ile doğru, neredeyse diğer bütün dış etmenlerle ters orantılıdır. bir
çalışana yaptığı işin ve kendisinin önemli olduğunu hissettirmek o işe sıkıca sarılmasını sağlar. çünkü en düşük eğitim
düzeyindeki (lise mezunu vs.) bir insanda bile okul yıllarında harcadığı 12 yılın ardından bir şeyler başarabilmiş olma
isteği vardır. lakin pek çoğunun bunu yapması imkansızdır. bunun farkında olanlar; sürekli bir performans düşüşü gösterirler. bunun yerine onlara bir şeyler yapıp önemli olduğu hissini uyandırabilirseniz uyuyan devi uyandırmış olursunuz.

1-)bir çalşanın işine verdiği önemi arttırmaya çalışmak zor ve riskli bir iştir. zira bu deneme ters tepip çişine verdiği
önemi azaltabilir ya da özgüven patlaması yaşayıp işten ayrılmasına neden olabilir. gün içerisinde verilen ufak telkinler*,
alanında uzman kişilerin desteğiyle ve de profesyonelce hazırlanış seminerler bu işin en etkili yollarından bir kaçıdır.
çünkü kaliteden çok etikete önem veren insanlar için seminer amacıyla gelen bir adamın isminin önünde uzman, prof gibi ekler olursa bu çalışanlarınızın semineri daha dikkatli dinleyeceği anldıbına gelir. ve de seminer sonunda katılımcılara
verilecek olan kıytırık bir sertifika ise güzel bir kapanış olur.
telkinler*:çalışanın iş yerinde kendisinden yukarıda bir kişi tarafından itina ile yapılmalıdır. bu kişi (büro amiri, genel müdür, departman sorumlusu vs.) gün içerisinde samimi bir ifadeyle bir kaç tavsiye verip üzerinde çalıştığı belgenin şirket için önemli olduğunu söylemelidir. bu sayede personel kendini bir gibe derman olmuş gibi hissedebilir.

2-)bir diğeri de (isteyen arkadaş için önemli olan kısım) ödül sistemi, bu sitem personelleri kendi içinde yarışa sokarak daha da başarılı olmalarını sağlar. ödül sistemindeki çalışanlar için en önemli sonuç olan ödül, çalışanların arzuladığı, ihtiyacının olduğu,
gün boyu iş yerinde çalıştığı için mahrum kaldığı ve hak ettiğini düşündüğü bir şey olmalıdır. buna ise iş yerinin çalışanları hakkında en çok bilgiye sahip olması gereken kişi olan personel müdürü karar vermelidir*. çünkü, eğer çalışanlar genel itibariyle muhafazakar bir kesimse onlara ödül olarak 5 yıldızlı bir otelden 2 günlük hafta sonu tatili vermek anlamsız olur. personel müdürü*: eğer yetkin ve işini bilen bir kişi değilse bir üst kıdem birisnden ya da çalışanların arasından seçilen bir temsilcinin görüşleri istenmelidir.

ödül sisteminde hak edeni belirlemenin bir kaç yolunu anlatayım:
1-)fault base on point reduction system (okey masası tabiriyle düşmenli): bu sistem çalışanlara başlangıçta eşit miktarda
puan verip belirlenen süre sonuna kadar mesai saatleri içinde gerçekleştirdiği hatalara göre puanının azaltılıp belirlenen
süre sonunda en yüksek puandaki çalışanın ödülü kazanmasıyla işler. uygulaması basittir. puan değerlendirmesi yapılan bir
ok işe göre rahatça ayarlanabilir.

2-)salary as you deserve (çalıştığın kadar kazan): bu sistem daha karmaşık ve çok yönlü olup yukarıdaki sisteme göre uygu-
laması daha zordur. en basitinden 2 farklı şekilde uygulanabilir.
a) düşmenlideki gibi sabit maaş + kazanana ödül
b) sabit maaş üzerine (sistem öncesindeki maaşından daha az olması şartıylar) çalışma performansına göre artış

bir denetçi çalışanların yaptıkları işleri ve ürettikleri ürünleri niteliği ve niceliği bakımından genele yayar ve tüm
personelin istatistiklerini çıkarır. ve sonrasında a) en çok puanı alan kazanır b) istenilen düzeyin* üstünde olana

x=standart maaş
y=hesaplama sonucu ortaya çıkan ödenecek tutar
z=çalışanın performansı yaklaışk olarak x/1000
y=(x-z^2)/x üzerinden maaş verilir.

benden bu kadar umarım işinizi görür.

bu arada bundan faydalanan çıkarcı zihniyetin ta sevgi koyim. para düşkünü opportunist arka laleleri