Bundan 8 sene önce lise 2 deydim panpalar. Perşembe akşamı arkadaşlarla bira içtik baya sonra sabah uyandığımda mideyi bozmuşum herneyse o şekilde okula gittim. meslek lisesi olduğum için o gün 8 ders vardı. derslere girip çıkıyoruz falan 7. ders oldu benim mide iyice kötü olmaya başladı ishali zütümün ucunda olup bırak ulan çıkayım sende kurtul bende kurtulayım dediğini hissediyorum. ama okuldada yapamıyorum çünkü bazı dıbına kodumun çocukları tam tuvalete girdiğinde kapıyı tekmeliyolar. o bakımdan tutarım dedim biraz daha diye dişimi sıkıyorum. 8. derse girdik hocayı bekliyoruz şansıma hoca gelmemiş. bunu duyan meslek lisesi sınıfı dururmu sınıfta kutlamalar yapıyolar falan binin bitaneside beni tuttu kaldırdı döndürmeye başladı ben inmeye çalışırken pantolon ortadan ayrıldı amk. ben onu umursamayıp hemen eve gitme çabasındayım. bindim otobüse ama okul eve uzak en az 40 dk lık yolum var ve tak öyle bir hal aldıki zütümdeki her hücre bana küfür ediyo. geçmesi için içimden şarkılar falan söylüyorum telefonda snake oynuyorum neyse 40 dk sıktım dişimi indim otobüsten. eve doğru yürüyorum evle durak arasıda 5dk ben artık nasıl hızlı gidebilirim koşsam acaba sıçarmıyım düşüncelerindeyim. tam mahalleye girdim evin kapısını açıyodumki benim yanardağ birden faliyete geçti tutamadım artık saldım nasıl olsa eve geldim giderim tuvalette içimdekileri çıkartırım yıkanırım diyodum ama öyle olmadı. o patlayan pantolonun arasından taklar sıvı halde yere akarak koridorda beni tuvalete kadar takip etmiş. tuvalete ve banyoya girip çıktığımda evin içini mükemmel bir koku sarmış dahada kötüsü o gün evde cuma yapılıyomuş bütün yaşlı kadınlar bana merakla bakıyodu. kafalarda tek soru neden ?. Damlayan taklar temizlenmiş ve ben ilk defa o gün hiç bişeyi umursamamayı öğrendim. Gittim oturdum pc de gta yı açtım akşama kadar gta oynadım.