Bizim zamanımızda kar yağdığında diğer çocuklar karı bitircekler diye camda nôbet tutanlar olurdu. Şimdi sokakta karla oynayan çocuk yok aq.

Sabah kahvaltısını yapar yapmaz apartmanın çocukları olarak dışarı çıkar karşı apartmabdakilere söverek onları da dışarı çıkarırdık.

Eldiveni olmayan çocuğa bir eldivenimizi verirdik. Elimiz donsa da bir şey demezdik. Bizim mahalledendi çünkü.

Bazen mahalleler arası savaş yapardık. Kendi mahallemizde oturan çocuklarla kardeş olurduk. Tüm kavgalar, tüm çekişmeler, tüm küslükler bir anda unutulurdu. Ona kartopu atana 30 kişi birden kartopu atardık.

Ulan çocuk olmak vardı şimdi. Ellerimiz soğuktan sızlayana kadar kartopu savaşı yapmak...