yalnızlık nedir lan ciddi ciddi cevap verin

Yaz bana.

Önce az. Sonra çoğalarak. Kucak aç biraz. Tutup elimden içine göm beni.

Hava yine ayaz. Dışarı tuzla buz. Ellerimin soğuğuna hala bir çare bulunabilmiş değil. işler almış başını bir yana giderken hayata dair bu belirsizlik beni daraltıp bir kalıba sokmaya çalışıyor.

-Her şeyin anahtarı sen değilsin, hangi kapıyı açmaya çalışıyorsun?

Yağmurlu havalarda şemsiyesiz yürümek ” giberim böyle hayatı” diyenlerin işi bence. Ve ben yalnızca, birine çokça sarılmak istediğimde kendimi yağmurun altına atabiliyorum.

Hiç çalışmadan geçirdiğim günler oluyor. Her gün bir şeyler. Her gün. Her allahın günü. Her saat. Her an. istisnasız. Oysa çokça zaman oldu bu tekdüzeliğe alışalı.

Biri seni görmezden gelince, kendini görünmez sanıyorsun galiba.
Öyle sanki.
Öyle sanıyorum.
Sevdiğini de sanmıştım.
Hala sanıyorum.

Sanrılar..
Saatlerimiz 10:08’i gösterdi az önce. Ben duş alırken, havuç kemirirken, çorba içerken bile düşünüyorum. Ama kime, ne gibime faydası var bunun? Ah!

Sen bu hayatta ne istediğini bilmiyorsun, diyenler tanıdı beni en çok. Bense hala kendimi arıyorum.

Beni yalnızca rüyalarımda merak ediyor.
Hepsi bu.

Gün; çarşamba. Hava karla karışıkziyan içinde ve ben mutsuz bile değilim.

Sayıklayarak yürüdüm yol boyunca

1
2
3

Her adıma bir nefes. Dön başa. Mutsuz desem değil, mutlu hiç değil. Ağrım var diyemiyorum, sapasağlam hiç değil. Belirsizliğin göbeğine koydular sanki beni.

Ah.
Ağlamasın diye kimse benimle, sesimi bile içime gömüyorum artık.
Kime değdi ki diyorum. Canıma bile değmedi bu hayat.