Beyler üniversiteyi kazanmadan önce bizim lisedekilerle at hırsızları gibiydik. 15-20 tane haydut toplanır gezerdik; yalnızlık ndıbına bi gibim bilmezdik çünkü mutlaka yanımıza bi gankimiz damlardı.

Doğum günlerinde fakirlik işte binin tekin sigara alacaz; o zamanlar kenti bile bilmezdik, belki de bilirdik de izmir sigarası damgası bi nevi ipnetor damgası vurur onu adam yerine koymaz giblemezdik. ama parlak dayıyı alırdık bak.

herkes onar yirmişer kuruş koyardı o doğum günü çocuğuna alırdık; daha sonra kavga dövüş o sigaraları biz içerdik, yirmi kuruş veren binler hemen atlardı biz daha fazla para verdik diye.

işte o ipneler halı sahada falan da aynı geyiği çevirirdi. Özcan gelsene lan defansa bin diye bağırıyorum, ipne diyo ki " ben kaporayı verdim lan başkası gitsin".. şimdi kapora konu dışıydı. Zaten balgatta ulaştırmanın orda yapıyoruz diye sürekli öteki gavatlar laf atardı, ulan amcıklar yapın işte gelelim amk ne yani

Neyse beyler bi havamız ve acayip bi ortamımız vardı anlıcanız. Bayaa eğleniyoduk lan. hiyerarşi falan da yoktu hepimiz canı sıkılan gibe sürülecek beyni olmayan delilerdik...
Hatta bi kavga için adamları okula çağırdık biz otuz kişi gittik oraya, okul da tuzluçayır anadoluydu. daha üç sene önce anadolulaştırılan gibik bi yerdi. Küçük moskova derlerdi oraya.

özet: Amaan ne çok uzattım. Üni diye istanbul denen lanet şehre gittim bundan üç sene önce. yok baba ben alışamıyorum bu dıbına kodumun şehrine. bunla alakalı da bi caps yaptım size alın amk.