Salona geçtim yemek hazirlamislar sedalarda yedim ac degilim dedim. Kardesim geldi ona da sarildim. Odaya gectim kapiyi kapattım. Tek basima dua ettim 15 dakika. Aradan bikac saat geçti. Mesaj geldi buseden. Açmaya korktum açmadim. Yarin sabah ararim dedim. Geç saatte yattim askimin yasicagi üzüntüyü dusunerek uyudum. Öğlene kadar uyumusuz kardeşimle. Bugun pazartesiydi. taksu biraktigimi hocaya söylemem lazimdi ( burlarin sallama olduğunu söylemiştim). Önce kulübe gittim herkese görüşürüz arada ugrarim antrenman izlerim dedim. Hocamla da konustum böyle böyle dedim. Emin misin birakmak istediğine. Evet hocam dedim kaydimi sildi. Arada gel ama dedi tamam hocam kendinize iyi bakin dedim ciktim. Sedayi aramak istedim yapamadim. Evlerine gidiyim dedim. Atladim otobüse gittim evlerine. Kapiyi korkarak caldim geç acildi. Buse acti aglamaktan perişan olmuş kiz. Hicbisey diyemedim anladim durumu sessizce girdim. O an allah belami verdi. Çünkü sedanin ağlama sesini duydum. Yüreğim yandi salona girdim. Sedayi etrafta çok sayida islak peçeteyle aglarken gördüm. içim bidaha burkuldu. Bisey diyemedim. Hareket bile edemedim insan sevdigini öyle görünce hicbisey yapamiyo. Zar zor ayağa kalktı yanima geldi karsimda ağladi birbirimize dokunmadan. Sonra kiz yumruğu atmaya basladi göğsüme defalarca. Sadece durdum. Hem bagira bagira agliyodu hem yumruk atmaya devam ediyodu. Yavaşladı sonra durdu. Ellerini gogsumden ayirmadi sessiz şekilde aglamaya devam etti. Hemen sarildim kollari aramizda sıkıştı.