Cevap vermedi. Annem onun koluna girdi babam da bana yardim etti. Arabaya bindik. Gozlerimiz kurudu ikimizin de. Sedanin hayati tehlikeyi atlatamamasi yüzünden sürekli dua etmeye devam ettim. Annemler de busenin annesine rahmet diledi ondan sonra arabada çıt çıkmadi. Gece nasil uyuyacagimi düşünüyodum. Bize geldik buse direk koltuğa kivrildi ellerini bacaklarinin arasina aldi omuzlarini gömdü. Babam ustunr ince biseu örttü. Bi süre sonra uykuya daldi ama tamamen aci ve yorgunluktan. Biz uyuyamadik babamlara ağlaya ağlaya sedayi anlattim. Onlar da agladi. Yasayamazdim ki o olmadan. Başka kiz mi yok demeyin benimki bambaşka. Halen daha iddia ederim dünyada kimse kimseyi benim sedayi sevdiğim kadar sevemez. Anne baba ve kardeş sevgileri hariç tabiki. Annemler ilk defa beni bu kadar kötü gördü. Komik anilarimizi anlattim. Sonra tutamadim kendimi hickira hickira 5 dakika ağladim. Sesime buse uyandi. O da başladı avazi ciktigi kadar aglamaya