bende sevmek istemiyorum. Daha önceden 2-3 yıl önce birisiyle bişe yaşadım. Ondan öncede seviyodum zaten o kızı. Lise 3 te. Kız başka okuldandı. Uzaktı okullar. Bişe yaşadım denmicek kadar 2 hafta gibi bi sürede yüzünü görmeden ayrıldı kız. 1 yıl ot gibi hayat yaşadım. Sonra hiçbişeyi giblemez oldum. Aslında durumun faydası oldu bana. Kendi kendimede düşünürdüm ulan zengin falan olamıcam. En fazla 2000 tl para kazanırım. Zaten annemle babamın her tartışmasının temeli paraya daynırdı. Evlenip ne yapıcam? Borca gircem, kızı sevinderemicem, gib gibi bi evde yaşıcaz, neresinde mutluluk? Zengin olursamda mutlu mesut yaşarız diyodum kendi kendime. Ulan mis gibi yaşıyodum, harbi mutluydum, aşk yok, sevgi yok, anam babam ve kardeşlerimden başka bişe yok. Ama bitane kız.. Gördüm bunu. Güzel kız eyvallah inceden hoşlanır gibide oluyodum. Kendimi tuttum ama yok amk ben kararımı verdim dedim. Verdimde.. Abi kızın bana ikidebir bakması, muhabettimiz olmadığı halde bişe konuştuğumda gözlerimin içine bakması, birkaç kez muhabbet etme amaçlı havadan sudan sorular sorması. Belki benim paranoyaklığım, kızı umrunda bile değilim belki ama. dıbınakoyum neden aşık oluyorum. istemiyorum amk herhangi bi duyguyu yaşamak. Ne seviyim, ne sinirleniyim, ne üzülüyüm, ne şaşırıyım. Takılıyim aq dünyasında sonra gidiyim. Niye bu kadar zor aq

edit : kızın ses tonuda çok güzel lan. şu amk editini yazarken bile kendime lanet ediyorum amk