erzincan

adını dahi duymamışken 2007 de üniversite okumaya gittim erzincana. ilk otobüsten indiğimde büyük şehirlerde olduğu gibi terminalin şehir dışında olduğunu, şehir merkezinin güzel olacağını düşünmüştüm. ama yanıldığımı anlamam çok kısa sürdü.
ilk günler okuldan sonra bir daha gelirsem şöyleyim böyleyim gibisinden atıp tutuyordum ama gel görki hayat bizi temelli bağladı erzincana. büyük konuşmanın ne olduğunu gördüm erzincan sayesinde.
şimdilerde erzincandaki karımı ve bir hafta sonra başlayacağım yeni görev yerimi düşünüyorum. ben böyle dram görmedim hayatımda. resmen tükürdüğümü yaladım, yalıyorum.
en az 2 sene daha beraber olacağım şehir. beni kendine çeken şehir.