/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 426.
    +5
    Akşam yemeği yerken birbirimizin gözlerine kitlenip kalmalarımız unutulmazdı.
    Şimdilerde çok dinlediğim bir şarkı var " I was your man " bruno mars'dan hep o zamanı hatırlatıyor bana tüm gece onunla sohbet ettik film gibiydi o anlar gözümde seri bir film şeridi şeklinde geçiyor..
    Eskişehir'e döndüğümüz de normal hayatımıza dönecektik.
    " Sen kübraya ben sana takıntılı devam edeceğiz demişti
    " Sadece 1 ay intikam için ver , sonra seninleyim ömür boyu dediğim de güldü.
    " Senden intikam almanı istemiyorum sadece beni sev benimle kal tek istediğim bu gitme benim ol bir ömür olmaz mı ? Dedi.
    Ben de dönüp
    " Benim derdim benimle kendi intikamım bu lütfen dediğim de..
    " Seni seviyorum istediğini yap ama beni unutma onun zehrine kapılma dedi.
    " Söz veriyorum , söz veriyorum yapacağımdan sadece o etkilenecek demiştim.
    Eskişehir'e döndüğümüz de , Kübra ile hiç birşey olmamış gibi davrandım ona hiç bişeyden haberim yok gibi yaptım ama oda öyleydi benimleydi ama her akşam onunla mesajlaşıyor özlediğini söylüyordu.
    1 Ay içerisinde hayatımın en büyük uğraşlarını verdim..
    Bana tutuldu Kübra çünkü çocuk asla mesaj atmadı sağolsun arkadaşlar..
    Bana ait gibi hissettiğini söylediğin de ve ilk kez Seni seviyorum dediğin de hissettim bana aşık olduğunu her gece buse'de kaldığımı artık bilmesi gerekiyordu ona fotoğraflar yollattırdım beraber olduğumuz zamanların buse ile...
    Bana küstü cevap vermedim acı çekti ağladı. Evime geldi yalvardı ama ben içim yana yana onun gibi de yapmadım camdan bile bakmadım. Gözlerimi kapattıp hiç hissetmemişcesine.
    Herşeyi silmek istercesine..
    Ama dayanamıyordum her seferinde Buse dayanak kaynağım oluyordu.
    Kaç kez geldi Kübra sayamadım bile dayanamıyorum ben hep böyle mi olacak sevdiklerim diye içim yandı ama..
    Sonra yanına gittim özür diledim sevdiğimi söyledim okadar mutlu oldu ki,
    O sarılışı aşk kokuyordu , eskiden böyle olmasını diledim bir an. Gözyaşlarımı belli etmemek için sildim.
    12 Ağustos tarihinde Kübra'yı eve getirdim deli gibi içtim gözlerim kızardı artık komaya girecek şekilde planlı projeli.
    Bir özel kamera koydum odaya...
    Amacım sadece her gün acı cektirmekti..
    Onunla yattım , seviştim evet gözyaşları içinde..
    Yapmayacağım şeyler yaptırdı bana,
    O mutluydu bakireydi ama artık değildi bu ona karşı intikamımdı , sonra oturdum
    " Adamlık mıydı bu ? bu insanlık mı ? Bunu nasıl yaptım diye sordum kendime.. Bir bağırış ile bir kaç şey devirdim önümde duran.
    Kamerayı aldım elime izlerken bir yandan telefon ile Buse'yi aradım ağlıyordum şiddetli bir şekilde
    " Ben insan değilmişim ben sevmedim hiç herşey öfkeydi içimdeki nefretti ona karşı başta sevdim ama bu aşk mıydı ? Bu aşk değildi nefretti anlamadım çok kötü bişey yaptım diye ağladım telefonda
    " Ağlıyor musun ? Sen mert sen nerdesin geliyorum hemen nerdesin söyle canımın içi söyle dedi
    Yerimi söyledim basitti
    " Kendi evimdeyim..
    " Kapatıyorum 2 dakikaya ordayım hemen geliyorum delilik yapma dedi.
    Nerden bilebilirdim ki sesini... ( Final parçası geliyor hemen ardından beyler)
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster