kardeşim var 4 yaşında, her gelen bir kere çükünü görüyor. Ben de utanıyorum haliyle. Küçücük bamya gibi birşey. Bizim aileye, en çok da bana yakışmaz diye düşünüyordum günlerdir.

En son Selma teyzegil yanında kızlarıyla geldiler. Kız da güzel ufaktan kesiyorum, ara ara göz göze geliyoruz falan. Neyse çaydı sohbetti falan ama evde babam yok mecburen oturuyorum. En son mevzu yine döndü dolaştı benim kardeşime geldi, bu da otomatiğe bağlamış, bundan laf açılınca anında açtı çükünü gösterdi. Herkes güldü falan ama kız gülerken bana baktı. Lan dedim kesin "kardeşi böyleyse kendi de böyledir" diye düşündü. Tüm karizmam havam falan yerin dibinde tabi.

Misafirler gidince aldım kardeşimi odaya. "Artık beni rezil edemeyeceksin bamya" diye bağırdım. aldım cükünün bunun cekmeye calısıyorum ama "flipp" edip kayıyor elimden. Bir anda aklıma dahiyane bir fikir geldi. Gittim ip aldım içerden bi ucunu kardeşimin çüküne bagladım çekmeye çalıştım ama yine flip edip kayınca iyice sinirlendim, kardeşim ağlamaya başladı, annem geldi aldı çocuğu, Anneme bağırdım, "bu bamya yüzünden kısmetim kapanıyor" diye ama fayda etmedi

bir de gece denicem bakalım.