ortaokuldayım o zamanlar büşra diye bi kız vardı amk benim arka sırada oturuyodu durmadan silgiyi yere atıp etekaltı poynır yapıyodum sonra da gidip okulun tuvalette çekiyodum... günlerden bi gün büşra azdırdı yine beni o incecik bacaklarına geçirdiği incecik beyaz külotlu çorabıyla adeta kuğu gibi süzülüyordu sınıfın içinde o gün son ders boştu dedim iyi amk evde çekerim neyse koşa koşa eve gidiyorum ama görmen lazım öyle böyle değil daha yeni öğrenmişim osbir çekmeyi deliler gibi çekşyorum hergün eve geçtim annem evde neyse hemen odaya geçtim çantayı mantayı attım amk çıkardım pantolonu külodu hemen yatağımın altına zulaladığım vazelini ufaklığa sürmeye başladım amk büşra büşra diye bağırarak hunharca asılıyorum tam ucunda gelecek annem bi odaya girdi ben bırak yerimden doğrulmayı elimi gibimden alamadım annemin gözlerinin önünde cip cip boşaldım amk o günden sonra hiç annemle yıldızlarımız barışmamıştır...