/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    -1
    Yurttayken başıma gelen bir hikaye.

    Hafta sonuydu. Ödev falan yok diye abi dedi bi hatim indirelim. Herkes kabul etti falan. Ben cenabetim ama. Arkadaşlara da diyemedim. Daha yeni tanışmışım 31 çektim cenabetim diyemem. Neyse dedim okur gibi yapiyim sonra abdest alır okurum hatim duasını da yaparım.

    2 saat falan sürdü. Sonra baktık geç olmuş abi yatın dedi. Ben koştum girdim duşa. Benden 5 dk sonra geleni abi geri çevirdi. Geç oldu saçmalamayın sabah yıkanırsınız falan diyo.

    Herkes yattı. Ben tabi duşta da bi posta attım. Sonra işte abdesti aldım çıktım duştan aynaya bakıyorum. Bi baktım yurt müdürü koridordan bana bakıyo (hafta sonları müdür yurtta olmuyo. Bölge evinde) hayırdır abi dedim. Hızla geldi dibime bi anda yüzünde yaralar çıkmaya başladı. Baktım ayakları ters. Bi anda kayboldu. Tarağı falan attım o hızla odaya koştum. Bi baktı yataklara herkes sırtını dönmüş çığlık atıyo. Odanın ortasında da bi siluet ileri geri yürüyo. Ağlaya ağlaya koşmaya başladım. Sesimde çıkmıyo. indim çıkıcam yurttan. O hızla kapıya çarptım düşüp bayıldım.

    Bekçi abileri uyandırmış falan sabah oldu. Gittim abiye anlattım olayı. Hocaya gittik okudu üfledi bi de muska yapıp verdi. Muskada eskidi. Duştayken çıkarıyorum sadece. Ama sesler geliyo bu sefer. Çok korkuyorum beyler...
    ···
   tümünü göster