ben bu dünyanın adaletini gibim hiç bir zaman gülmez bizim yüzümüz mutlu olamayız hiçbir zaman oysa çok şey istemeyiz öyle ufak şeylerle mutlu olmasını bilen insanlarız ama bu avradını gibtiğimin hayatı o ufacık mutluluğu bile sunmaz bize ulan en basitinden bu sene üniversitede ikinci senem 2 senedir üstüme bi iki parça seyden baska bişi almadım amk ne kredi vardı ne burs evdekilerden sürekli para istememek için idareli harcıyom parayı yani kıyafete vercek para yokzaten yol parasıydı yemek parasıydı yurt parasıydı anası gibiliyor paranın hemen bitiyor allaha şükür yinede ac degiliz acıkta degiliz ama sizde bilirsiniz amk üniversite bu huurçocukları heergün ayrı bi kıafet giyer kızlar zaten paranın köpegi olmuş insan üzülüyor amk iki senedr aynı şeylerle gidiyom para olmadığı için kızda yok tabi biz öyle cafelere zütüremeyiz ya gelirlermi amk yanımıza allah gibi tapıyolar paraya neyse tam bu ara toparlarım dedim kredi aldım ilk krediyi çektim yurt parasıydı ıvırdı zıvırdı para bitti amk oysa ben 2 ay o paranın hayalini kurdum ilk parayı alınca sunu alıcam bunu alıcam yannanımı alırsın dedi yine hayat neyse kısaca amk bu dünyanın