Anlamadığım bi şekilde konuşuyordu içlerinden sadece birini anlayabildim ‘’ gelin buraya ‘’ . Duvara bakıyor ve Arapça gibi bi dilde konuşuyordu. Kalbimin atışını az çok tahmin edersiniz. Ne diyordu aceba onlara . Arada asabileşiyordu amca sert bi üslupla konuşuyordu . Ben birden titredim ancak korkudan felan değil anlamsızca birden titredim . Amca bana ‘’ sakın arkana bakma ‘’dedi . Ve bağırdı yine o dilde . Gözümden yaş akıyordu yine . Amca konuşmasını bitirdi önünde ki iki tasa bidondan su doldurdu. içine birer damla safran mürekkebi oldugunu tahmin ettiğim şeyden damlattı . Ve kalemi eline alıp damlattığı mürekkebe bakırıp kağıda bir şeyler yazdı. Ellerimi içine sokmamı söyledi . Dediklerini harfiyen yapıyordum. Adam emri altına almıştı sanki beni . Acizliği iliklerimde hissediyordum ve korkuyu.. Amca sözlerine bi dua okuyup bana üfledikten sonra ve bana derin bi nefes almamı söyledikten sonra başladı . ‘’ Allahın izniyle bu cinniaları başından def ettik ( cinnia = dişi cin ) birdaha bulaşmayacaklarına söz verdiler. Allah şahit olsun ki bir daha sana vesveseye sebep olanlar onlar olursa bu damlanın al renginde boğulacaklar ‘’ dedi. Sonra bana tekrar dua etti ve bittiğini söyledi. Şaşkınlığım devam ediyordu. Gitmek istiyordum içimden gitmeliyim diye geçirdim. Gözümün kenarındaki yaşları eliyle sildi. ‘’Allaha emanet ol oğlum buyur yolun açık olsun ‘’ dedi. Titreye titreye amcanın elini öptüm ‘’ Allah razı olsun amca senden ‘’ dedikten sonra ayakkabımı giyip hızla uzaklaştım . Akif o esnada defalarca aramıştı beni tekrar onu aradım ve nerede olduğunu sordum.