Gün ağarmaya başlamıştı bense yaşadığım olaya anlam veremiyordum . Bildiğim tek şey yaşadığım korkuydu . içeri geçmeye korkuyordum . Hava iyice aydınlandıktan sonra geçtim içeri . Koltukta düşünürken uyuya kalmışım . Uyandığımda saat öğlen 1 civarıydı . Üstümü giyip hızlıca çıktım evden . asansörde gözlerimin davul gibi şiştiğini farkettim ağlamaktan . tüm gün mal gibi gezdim ortalıkta. Arayana cevap vermiyordum. Yemek yememiştim ve iştahımda hiç yoktu. Eve gitmek istemiyordum ancak pek alternatifimde yoktu. Akşam oluyordu yavaştan