"Yazru'nun skybotunu duvara doğru sürmeye başladı. Duvar ne kadar yaklaşırsa o kadar sürüyordu Takeru. Duvarın pürüzlerini görmeye başladıkça alnından soğuk terler şıpır şıpır dökülmeye başladı. O anda Mio Takeru'nun beline sarıldı. "Yapabiliriz" diye cesaret verdi Takeru'ya. Ancak böyle bir durumda bırakın Mio'yu, Dünya'yı yaratan güç bile Takeru'ya cesaret vermeye çalışsaydı yapamazdı. Kendini körlemesine duvara kilitledi. Duvar yaklaştı, Takeru'da hızlandı. Hızlanmaya devam etti, gözündeki duvar büyüdü. Büyümeye devam etti, Takeru'nun alnındaki terler iyice suratını yıkamaya başlamıştı. Hızlandı, hızlandı ve...

… duvara skybotun bütün hızı ile girişti.

"Takeru! Başardık! içerideyiz!" diye bağırdı Mio o an. Üzerinden turuncu tuğla duvarın parçalarını temizlemeye çalışıyordu. Kuro büyük bir ciğer sallayıcı öksürük ile Mio'nun omzuna kondu. Yine bilgiççe konuşmaya başlayacağı zamanki haliydi bu. "Kapı varken duvardan girmenin mantığı neydi ki? Hayır gizlice girmek desen o da değil. Kapıdan bir ordu geçirseydin senin burada çıkarttığın sesin daha azını çıkartırdı emin ol" dedi Kuro. O anda Takeru yerinden doğruldu ve Kuro'ya nefretle baktı ve "Çeneni kapa kulaklı yumurta" diyerek etrafı aramaya koyuldu. "Sanırsam yeteri kadar ses çıkarttık, kapıdaki korumalar buraya doğru akarken Kagemi ve Zia'da kapı önündekileri hallederler" dedi. Mio her zaman ki meraklı suratını takmıştı, Peki ya başaramazsak, diye sordu. "O zaman da Dorenrius'un bir tarafını tutarız" dedi Takeru."