ya biliyorum, gavat tepkisi alicazda yazicam yine aga. gercekten lisede sevgilimi cok sevmistim, o benim annemlerle felan tanisti cokca kezde gorustu, hep bizde takilirdik ev bos oldugunda felan. annemlerde onu saka maka kendi kizlari gibi gorduler, sevdiler. ama onun ailesi sevgilisi oldugu bile bilmiyordu amk. 1 yil olmustu yani cok guzel seyler yasamistik, cok guzel seyler gormustuk. o ailesine anlatamiyordu, yalan soylemek zorunda kaliyordu. neden kaliyordu? ailesi muhafazakardi baya. babasi cemaatciydi. cok soyledim tanisiiyim ailenle yalan soylemen hosuma gitmiyor felan diyede, kiz bildigin korkuyordu yani. hos gormezler diye. ama olum, ya bak sana sunu diyim cok guzel bisey bir insanin birine agib olmasi, beni onu sevdigim gibi sevmesi. benim ailem benim adima cok mutluyken, onun ailesi olamiyordu. kotu bisey degilki olum. ben baba olursamki sanmiyorum. kizimi benim onu sevdigim kadar seven bir gencle tanismak isterdim lan, en azindan guvenebilirdim ona. nerde kiminle oldugunu bilirdim, ailemize guzel bir kisilik katilmis olurdu. kizimin mutlu olmasi benim mutlulugum olurdu. tabi bu konuya direk 'kizini giben herifle mi takilcan amk gavati?' diyede. kizimin bakireligi icin gotten gibilmekten got deliginin zarar gormesindense, benden korkup sacma sapan heriflerle birlikte takilip sacma sapan ortamlarda basina girmesindense, tanidigim bir erkek arkadasiyla seviyeli bir iliskisi olmasini tercih ederim.