eleştiriye dayanamıyor insanımız, ben kimim ki? ben vatandaş mıyım? benim ne haddimeymiş ülkemi eleştirmek? gidip siyasi çobancıkların koyunu olmak varken ben neden ülkemi eleştiriyorum ki acaba. yoksa ben ülkemden nefret ettiğim için mi eleştiriyorum? dile getirdiğim gerçeklerden ötürü vatanından nefret eden, suratından irinler akan, her tarafı kıllı iğrenç bir yaratık gibi gözleniyorum. o ülkesini çok seven insanımız da her gün meydanlara çıkıp konuşuyorlar, bir şeylere çabalıyorlar ya. siyasilerin kirli ellerine bırakmıyorlar ülkelerini. bana burada laf söylüyorlar. bana hitap ederken siz diyorlar, ayrıştırıldığımızı anlamıyorlar. hepimizin aynı tak olduğunu söylüyorum, tabi insanımızın sıradan özelliği, kötü olur mu? eleştirilebilir mi? ne münasebet? otur oturduğun yerde, ağzını açma güzel bir koyun ol, belki bir gün makarnaları ve kömürleri görebilirsin. hayır canım, ben o zeka yoksunlarına, o hırsızlara köle de olmayacağım, saraylarındaki şöminelerine odun da. insanımız istediği kadar biat edip o mübarek ayaklarını öpebilirler haşmetlilerinin.