şimdi şöyle söyleyeyim

kendimi porselen bir tabağın içine bir bıçak ile birlikte koyulup oturma odasına zütürülüp televizyonun karşısında özenle soyulduktan sonra iki parçaya bölünmüş ardından bir parçası -ne açlıktan ne canı bişey istediğinden dolayı değil tamamen kendi iç sıkıntılarından bunaldıktan sonra düşünecek canını sıkacak birşey arar haldeyken buzdolabının arka kısmından göze çarpan göğ yeşil bir mayhoş elmanın- serçenin kirazı çinttiği gibi yavaş yavaş tadından nefret ede ede yerken televizyon başında sızıp, ertesi gün uyanıp sararmış ve yumuşamış görünen elma gibi hissediyorum desem siz diyeceksinizki kendimiden sonrasını okumadım. bende dicem ki gibtirin gidin umarım rüyanızda eski manitayı görürsünüz